گرامي داشت اربعين ، تعظيم شعاير ديني و رمز پويايي هميشگي نهضت پربار حسيني و اعلام پاي بندي به مكتب سرخ عاشوراست .
اگر پيشوايان معصوم ما به برگزاري مراسم عزاداري، نوحه خواني و مرثيه سرايي تأكيد بسيار داشته اند و اگر براي گرياندن و گريستن، زيارت كردن و نماز خواندن بر تربت امام حسين7 ثواب و فضيلت هاي فراواني بيان كرده اند، به دليل همين آثار بالنده معنوي و عاطفي است كه در روح مسلمانان آزاده بر جاي مي گذارد.
هر اربعين حسيني، قاصد حماسه ناميرا، پيامدار استعلاي ايمان، نشانه اي از شكوه عشق، و برگ هميشه سبزي بر درخت هماره سرخ شهادت است .
اربعين يك واژه نيست؛ كتابي قطور و پر ماجراست. كتابي كه گذر زمان و حادثه هاي زمين، هرگز نمي تواند نوشته هاي آن را محو كند و البته كهنگي در آن راه ندارد .
اربعين، هنرنامه مصوّر آرمان گرايي و حق ياوري است .
اربعين، نشانه اي بر اعتلاي دين و بالندگي زمزمه هاي دعا و تلاوت قرآن در شب عاشوراي حسيني است .
اربعين، صداي عدالت و صداقت، و شاخه هاي درخت آزادگي است كه از خاك كربلا روييده وتا ژرفاي روزها وروزگاران ريشه دوانيده است .
اربعين، جويبار هميشه جاري و سرخ تاريخ، و جوشش چشمه هاي خون خداوند از چهار سوي عالَم است .