bulimia اطلاعات اوليه توضيح كلي بوليمي (پرخوري رواني) عبارت است از يك اختلالرواني در رابطه با غذا خوردن كه در آن بيمار از بدن خود تصوير نادرستي درذهن دارد، مرتباً دنبال غذا است و ممكن است به ناگهان غذاي زيادي را در مدت كوتاهي بخورد، كه البته به دنبال آن بيمار خود را به استفراغ واداشته يا از مواد مسهل استفاده ميكند. علايم شايع حملات مكرر غذا خوردن افراطي طي مدتي كوتاه (معمولاً در كمتر از 2 ساعت)، همراه با حداقل 3 مورد از موارد زير: ترجيح براي غذاهاي راحتالحلقوم و پركالري به هنگام حمله غذا خوردن مخفيانه به هنگام حمله. بيماران ميدانند كه الگوي غذا خوردن آنها غيرطبيعي است،و نگران اين هستند كه قادربه متوقف كردن خوردن نباشند. متوقف كردن حمله با واداركردن خود به استفراغ يا استفاده از مسهلها افسردگي و احساس گناه پس از حمله تلاشهاي مكرر براي كاهش وزن با رژيمهاي غذايي بسيار شديد، وادار كردن خود به استفراغ و استفاده از مسهلها يا ديورتيكها نوسانات مكرر وزن به مقداربيش از 5/4 كيلوگرم كه به علت رژيم گرفتن و غذاخوردن افراطي پشت سر هم، رخ ميدهد. عدم وجود بيماري جسماني زمينهساز علل ناشناخته است؛ عقيده بر اين است كه عمدتاً از مشكلات عاطفي ناشي مي شود. پيشگيرى فرد بايد تشويق شود تا ديدگاهي منطقي در رابطه با وزن داشته باشد . عزت نفس بايد افزايش يابد. از استرس و انتظارات بلند پروازانه بيمورد از خود بايد خودداري شود. عواقب مورد انتظار سرنوشت بيمار متغير است؛ بيماران ميتوانند با مشاوره، رواندرماني، بازخورد زيستي و رواندرماني گروهي، ياد بگيرند كه چگونه رفتار غيرطبيعي مشاهده شده در اين بيماري را كنترل كنند . عوارض احتمالي عدم تعادل مايعات و الكتروليتها در نتيجه استفراغ مكرر؛ بيماري دندان به علت تماس با اسيد معده در نتيجه استفراغ مكرر؛ پارگي معده (ندرتاً)؛ سوءتغذيه بدون درمان، عوارض ممكن است مرگبار باشند. درمان اصول كلي هدف از درمان، برقراري الگوي تغذيهاي سالم براي دستيابي به وزن مناسب است. اين كار را ميتوان تحت نظر يك فرد متخصص و با تغييررفتار انجام داد. آن دسته از بيماراني كه خود را متعهد به درمان ميكنند بهترين شانس را براي بهبودي دارند. داروها داروهاي ضد افسردگي گاهي كمككننده هستند . فعاليت هيچ محدوديتي براي آن وجود ندارد. رژيم غذايي اگر بستري شدن بيمار ضروري باشد، امكان دارد مايعات وريدي تزريق شوند. به هنگام طي كردن سير بهبودي، مصرف مكملهاي ويتامينيو معدني لازم است تا علايم كمبود برطرف شوند و بيمار به الگوي طبيعي خوردن دست يابد. در بيماران سرپايي، رفتارهاي غذايي بيمار تحت نظر قرار گرفته و منظم ميشوند. بيمار بايد غذاها و زمان خوردن را در دفترچهاي ثبت كند. تدريجاً بايد غذاهايي كه بيمار از آنها ميترسد نيز بهرژيم اضافه شوند. در اين شرايط به پزشكخود مراجعه نماييد .
آخرین ارسال های انجمن